شاید باورتان نشود که ساری هم در ردیف معدود کلان شهرهایی قرار گرفت که بدلیل گستردگی، غلظت و سنگینی ترافیک شهری در ساعات پیک ترافیکی(فعلاً غروبها)شامل اجرای طرح کنترل ترافیک در نواحی مرکزی شهر شده است و طی آن علاوه بر یکطرفه بودن تمامی خیابانهای مرکز شهر، فقط خودروهای عمومی اجازه تردد در این خیابانهای اصلی را دارند!

جالب توجه اینجاست که بر خلاف کلان شهرها که به تعدادی از خودروهای خاص مثل خودرو های مدیران و برخی از خودروهای دولتی و ... که کارت تردد داده می شود، در ساری بدلیل عدم ظرفیت فیریکی خیابانها و کوچه ها،چنین کارتهایی نیز تا کنون صادر نشده است و تر و خشک با هم می سوزند!

همه اینها در حالیست که بافت شهری ساری متمرکز طراحی شده و علیرغم تلاشهای شهرداری در سالهای اخیر برای توسعه بافت شهری و اتخاذ سیاست عدم تمرکز،عملاً چنین اتفاقی نیفتاده و مرکز شهر ساری،محل مراجعه تمرکزی و نقطه ای شهروندان ساروی برای مراجعات مختلف از جمله خرید مواد غذایی،پوشاک،طلاجات،لوازم خانگی و ... می باشد و علاوه بر آن مراکز اداری و بانکی و اماکن عبادی معتبر در همین منطقه مرکزی واقع شده اند و همه اینها برای تمرکز مراجعه کفایت می کنند!

اجرای این طرح برای چندین گروه از شهروندان زحمات زیادی را فراهم کرده است که ترجیحاً می توان به اهالی ساکن و شاغل در این مناطق اشاره کرد و در مرحله دوم می توان به مضیقه ها ناتعادلی های شهروندان، ناشی از فشار ترافیکی به سایر خیابانها و کوچه های اطراف منطقه طرح ترافیک توجه کرد که متاسفانه گاهی در حد توقف،شاهد غلظت ترافیک و سر و صدا و آلودگیهای صوتی و شیمیایی مربوط به ترافیک در این مناطق همجواریم!

خیابانهای انقلاب اسلامی،جمهوری اسلامی،شهید مدرس،شهدای ۱۸ دی و قارن و تا حدودی هم فرهنگ به همراه میادین ۷تیر(ساعت)، امام حسین(ع)(شهرداری)،شهدا(دروازه گرگان) و دروازه بابل که در منطقه اصلی اجرای طرح ترافیک قرار دارند و نیز خیابانهای فردوسی، رازی، مازیار، خاقانی، خیام، شهید رجایی، رودکی، ورزش، امیرکبیر، شیخ طبرسی، حافظ، سعدی، پیوندی، توکلی، ۱۵خرداد، ملا مجدالدین، معلم، آرش، بلوارهای امیر مازندرانی، خزر،طالقانی،ارتش و کمربندی های غربی و شرقی و جنوبی متاثر از اجرای این طرح و کلاً ترافیک مرکز شهر قرار داشته و برای اهالی زحمت آفرینی آزارنده و غیر قابل تحمل را به ارمغان آورده اند که ادامه اش می تواند به تبعات روانی و اجتماعی منجر شود!

علاوه بر این شرایط آزارنده، ساری فاقد زیرساختهای استاندارد شهری مثل برخورداری از پارکینگ های متعدد و پرظرفیت به اندازه کافیست و تازه جدای از آن به دلیل فروش گسترده پارکینگ های خیابانی توسط شهرداری به شرکت های قارچی! شاهد گریزانی و مراجعه فشارنده خودروها به کوچه های حاشیه خیابانهای اصلی و مرکزی شهر که فوقاً از آنها نام برده ام شده که این مسئله هم موجبات نارضایتی و دردسر شهروندان ساروی را فراهم آورده است!

البته باید متذکر شوم که بخش وسیعی از این ترافیک ها و دردسرهای حاشیه ای آن بخاطر گستردگی مهاجرت شهروندان غیر ساروی به ساری به دلایل متعدد از جمله مرکز استان بودن و تجمیع مراکز اداری و خدماتی و نیز امکانات برتر آموزشی و رفاهی و غیره در این شهر است که رغبت مهاجرت سایر شهروندان مازندرانی را به ساری افزایش می دهد!

بهار و تابستان هم مثل همه شهرهای مازندران،توجیه حضور بسیار گسترده مسافران و توریست داخلی و خارجی افزایش باورنکردنی جمعیت سیار این شهرستان ۶۰۰هزار نفری هم بر این دلایل افزوده می گردد که طبعاً تدابیر مجزا و مستقلی را در حوزه مدیریت بحران می طلبد!

احداث پل ولی عصر(عج) در میدان خزر ساری اگر چه بسیار لازم و ضروری است،اما همه کارشناسان ترافیکی وقوف و اذعان دارند مه این پروژه کافی نبوده و به عبارتی هیچ ارتباطی با ترافیک مرکز شهر نداشته و فقط موجب تسهیل تردد مسافران گذری را فراهم می آورد و تنها از بار ترافیکی کمربندی های غربی و شرقی می کاهد!

فلذا احداث پلهای روگذر در مرکز شهر ساری و تغییر بافت شهری و اجرای سایر پروژه ها و طرحهای کارشناسی برای برون رفت ساری از این بن بست کشنده و غیر قابل تحمل،یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و مسئولین استانی باید دست شهرداری ساری را گرفته و با تزریق بودجه کافی،بخشی از هزینه های اجرایی پروژه های بزرگ را بعهده بگیرند.

در این رابطه نقش کاتالیزوری نمایندگان محترم ساری در مجلس شورای اسلامی در چانه زنی های اعتباری و بودجه ای در تهران و نظام اداری استان و نیز استفاده از تجربه های مدیریت شهری اصفهان و مشهد و دیگر شهرها،می تواند کمک شایان توجه ای به این تفکر و اراده استانی و شهرستانی بنماید.

تذکر اینکه شهرداری ساری اخیراً پس از ۳۸ سال ارتقاء رتبه پیدا کرده و از رتبه ۱۰ به رتبه ۱۱ اعتلاء یافت و طی آن شهرداری ساری به ۲ منطقه شهری و هر منطقه به ۲ ناحیه شهرداری توسعه یافته و در چارت شهرداری مرکزی نیز تغییرات فاحشی دیده می شود که از جمله اضافه شدن معاونت فرهنگی است.

همه اینها اثبات می کند که شهر ساری مستحق توجه بیشتر و همه جانبه تر است که متاسفانه سالهاست که از مظان توجه خارج شده و در نگاه مسئولین استانی برجستگی خاصی ندارد و این سالها، سالهای مظلومیت و محرومیت شهر ساری است که آثار آن را شهروندان ساروی بر گرده ها و روان خویش احساس می کنند و تنها جای امیدواری به ارتقاء مقام مدیران شهری ساری است که با عنایت استاندار محترم جناب آقای طاهایی،فرماندار و شهردار ساری به عضویت شورای معاونین استانداری مازندران درآمده اند تا مشکلات ساری با نگاه استانی مورد حل و فصل قرار گیرند و انشاءالله که فقط در حد حرف باقی نمانده و ما آثار عملی این عضویت را نیز شاهد باشیم!

در پایان یادآور می شویم که ما شهروندان ساروی با پشت سر گذاشتن صبوری های دراز مدت، بی صبرانه درایت و عنایت مسئولین استانی را برای حل مشکلات شهری ساری و ترجیحاً حل معضل ترافیک را انتظار می کشیم.

صادقعلی رنجبر- عضو هیات علمی دانشگاه